Powrót, wspólne spanie i planowanie

We wtorek wróciłam do Olsztyna. Podróż minęła bez większych problemów ze strony dzieciaków - były super grzeczne. Zamieszanie zrobiłam jednak ja. Po pierwsze tak się zbierałam do podróży, że za późno wyjechaliśmy na dworzec i gdy dotarliśmy na PKP to zostało tylko 5 minut do odjazdu pociągu a trzeba było wyładować dzieciaki z auta, ubrać je chociaż w czapki bo wiało, biec po bilet, zabrać się ze wszystkim z auta a było tego sporo: walizka, dwie torby, plecaczek Emilki, torba od wózka, kurtki, fotelik z Fabianem i jeszcze Emilka. Oczywiście trzeba było jeszcze dobiec na ostatni peron z tym wszystkim i władować się do pociągu... Gdyby nie pomoc mojego brata to w życiu nie dałabym rady - dzięki Krzysiek :) Brat zagadał jeszcze z konduktorem aby ten mi pomógł zabrać się z rzeczami i dzieciakami do jakiegoś przedziału bo niestety pociąg ruszył gdy tylko weszliśmy do wagonu i nie było opcji aby Krzysiek zaniósł mi rzeczy do przedziału. Konduktor, bardzo sympatyczny, oczywiście mi pomógł i nawet otworzył dla nas zamknięty przedział także miejsca mieliśmy pod dostatkiem :) Drugim problemem który stworzyłam osobiście było dogadanie się z P. który miał nas odebrać z wagonu gdy tylko pociąg się zatrzyma. Dogadałam się z nim tak, że stał i nas wypatrywał nie przy tym wagonie co powinien. Wina oczywiście moja bo źle policzyłam wagony a co za tym idzie źle podałam mu naszą lokalizację. Na szczęście do wyjścia z wagonu zmierzało bardzo dużo chętnych do pomocy osób i nie musiałam nawet nikogo prosić aby mi pomógł bo wszyscy sami się oferowali :) Jedna pani wzięła moją torbę, jakiś pan zabrał drugą torbę i walizkę, kolejna pani podała Milce rączkę aby jej pomóc wysiąść a ja zostałam tylko z torbą od wózka i Fabianem w foteliku który i tak ktoś mi zabrał z rąk gdy wysiadałam i podał zaraz na peronie :) Dwie z tych osób zostały nawet ze mną aż P. nie odnalazł nas w tłumie podróżników :) Bardzo miło mi było, że tak wszyscy chętnie mi pomogli tym bardziej że nie zdawałam sobie wtedy sprawy z tego, że P. stoi pod innym wagonem. Miało to przecież wyglądać inaczej - pociąg podjeżdża, otwieram drzwi wagonu a tam już stoi P., podaję mu walizki i torby, następnie podaje mu Fabiana w foteliku i Emilkę i sama spokojnie wysiadam :) Na szczęście są dobrzy ludzie i obyło się bez negatywnej przygody :)

W domu próbuję się ogarnąć po nieobecności - piorę, sprzątam, robię zakupy... Powoli zmierzam ku normalności dnia codziennego :) Tylko Fabian nie chce wrócić do normalności i stanowczo sprzeciwia się spaniu w swoim łóżeczku. Jak go odłożę śpiącego do łóżeczka to dosłownie po 5 minutach się budzi i jęczy - przyzwyczaił się przez pobyt u moich rodziców do nieograniczonego nocnego dostępu do cyca i obecności mamy przez całą noc. Poddałam się i prawie całą noc śpimy w trójkę - ja, Fabian i P.. W wolnych chwilach szukam jakiejś kwatery w Poznaniu :) Plany wyjazdowe zatwierdzone przez P. - od 7 maja do 9 lub 10 maja będziemy w Poznaniu. W przeciwieństwie do mojego P. uwielbiam planować! Spisałam więc już sobie co chciałabym zobaczyć, a mianowicie:

1. Stary Rynek z Ratuszem, Wagą Miejską itp. – codziennie w południe na Ratuszu pokazują się poznańskie koziołki
2. Zamek Cesarski na ulicy św. Marcin 80 – Muzeum Poznańskiego Czerwca
3. Stary Browar ul. Półwiejska 42 – centrum handlowe o bardzo ciekawej architekturze
4. Cytadela (Park Cytadela) – Muzeum Uzbrojenia
5. Ogród botaniczny ul. Dąbrowskiego 165
6. Palmiarnia ul. Matejki 18 – czynne od wtorku do niedzieli od 9 do 17
7. Nowe Zoo ul. Krańcowa 81 - czynne codziennie od 9 do 19 a słoniarnia od 10 do 18
8. Malta
9. Kórnik (20 km od Poznania) – Zamek czynny od wtorku do niedzieli w godzinach od 10 do 16

Zobaczymy co z tego planu uda się zrealizować :) Po powrocie z Poznania do moich rodziców będę chciała jeszcze P. wyciągnąć do Parku Dinozaurów koło Rogowa i może jeszcze gdzieś na basen. W między czasie odwiedzimy jeszcze Bydgoszcz aby pobawić się na weselu i urlop zleci. Byle pogoda dopisała i zdrowie :)