Nie ma jak sobota

Dzisiejszy dzień zaliczam do baaardzo udanych :) Rano gdy Emilka była w przedszkolu zrobiłam cały gar leczo :) Muszę go jeszcze zapakować w słoiki i zagotować aby dało się go przechować, bo trochę potrwa zanim zjemy taką jego ilość ;)

 W czasie gdy ja relaksowałam się przy garach Fabian szalał na balkonie pod opieką taty ;)

 Gdy skończyłam gotować to posprzątałam bałagan jaki zrobiłam w kuchni i już trzeba było jechać po Emilkę do przedszkola :) Zapakowaliśmy się więc w trójkę (ja, P. i Fabian) do auta i pojechaliśmy po Emilkę. A prosto z przedszkola wyruszyliśmy na wycieczkę :) Postanowiliśmy bowiem wykorzystać ładną pogodę i pojechać odwiedzić zwierzątka w Strusiolandii. P. w tym celu zrobił sobie nawet wolne od budowania łazienki na działce (jutro znowu wraca do pracy). Wycieczka bardzo nam się udała. Pooglądaliśmy strusie, kozy, świnki, koniki, kucyki, muły, gąski, kurki, perliczki i kaczuszki :) Nawet Fabian z zainteresowaniem przyglądał się zwierzątkom. Emilcia zaliczyła też przejażdżkę na kucyku, przejażdżkę motocyklem dla dzieci i skakanie na trampolinie. Na obiadek skusiliśmy się nawet na stek ze strusia ;) Atrakcji więc sporo zarówno dla dużych jak i dla małych :)

Po powrocie ze Strusiolandii Emilce było jeszcze mało wrażeń i namówiła tatę na pójście na rower :) Mam nadzieję, że po tak aktywnym dniu Emilka szybko zaśnie i uda nam się jeszcze obejrzeć jakiś film ;)

Całą sobotę udało nam się spędzić bardzo przyjemnie - najpierw we trójkę a od 13:00 już w czwórkę :) I byłoby idealnie gdyby nie zachowanie Emilki. Nie chodzi o to, że jest niegrzeczna tylko o to, że jest zbyt śmiała wobec obcych. Jak już się przyczepi do kogoś to koniec. Lubi szczególnie osoby, które są z dziećmi - idzie do nich, opowiada, pyta i zachowuje tak jakby znała ich od zawsze. Niby nic złego a jednak nie do końca - przecież nie każdy może sobie życzyć aby biegał za nim obcy dzieciak... Próbuję tłumaczyć to Emilce i odciągać ją od jej ofiar ale ona nie rozumie o co mi chodzi. Przybiega tylko zadowolona i mówi, że ma dużo przyjaciół... Po chwili znowu jest przy osobach od których ją odciągnęłam albo już przy zupełnie innych. Fajnie, że łatwo nawiązuje znajomości bo ja zawsze byłam bardzo nieśmiała i nie było opcji abym sama do kogoś zagadała. Problem nie jest tu tylko to, że ktoś może sobie nie życzyć towarzystwa Emilki ale również to, że jest to niebezpieczne - różni ludzie kręcą się po świecie i może kiedyś trafić na kogoś kto będzie chciał ją skrzywdzić... :| Mam nadzieję, że w końcu uda mi się ją oduczyć takiej ufności wobec obcych.

Ja tu sobie siedzę i piszę a Fabianek co? Wlazł sam na leżaczek a później sam z niego zszedł i to bez upadku :)